شبکه (Network) چیست؟

شبکه (Network) تعدادی از کامپیوترهای استند الون (Stand Alone) (کامپیوتر های استند الون، سیستم هایی هستند که به جایی متصل نیستند) همراه با هاست و یا قطعات و دیوایس های مختلف است که توسط یکسری خط های ارتباطی و یکسری قطعات و دستگاه هایی که در ادامه کار با آنها آشنا می شویم، به هم دیگر وصل شده اند.

فضای شبکه چیست و چه کاربردی دارد؟

اشتراک گذاری فایل ها و اطلاعات اولین چیزی است که از فضای شبکه به ذهن هر کسی میرسد. با استفاده از شبکه (Network) شما می توانید از قابلیت های زیر استفاده کنید:

اشتراک گذاری فایل

خیلی از فایل های صوتی، تصویری یا هر نوع دیگری که در کامپیوتر داشته باشید را به اشتراک بگذارید یا از فایل های به اشتراک گذاشته شده توسط دیگران استفاده کنید

اشتراک گذاری سخت افزار

در یک شبکه (Network) می توانید منابع سخت افزاری مثل پرینتر نوری و مسائلی از این قبیل را به اشتراک بگذارید.

به عنوان مثال، ممکن است کامپیوتری که شما از آن استفاده می کنید، به پرینتر یا یک درایو نوری متصل باشد اگر  بقیه همکاران یا دوستان تان در این شبکه قرار بگیرند، شما به راحتی می توانید هر کدام از این قطعات سخت افزاری را با آنها به اشتراک بگذارید. به این ترتیب آنها می توانند از پشت کامپیوتر از این دستگاه ها استفاده کنند.

اشتراک گذاری نرم افزار

مورد دیگری که در شبکه (Network) می توان استفاده کرد، به اشتراک گذاری نرم افزارها مثل نرم افزار حسابداری، بازی ها و مسائلی از این قبیل است.

اشتراک گذاری اتصال اینترنت

از شبکه همچنین می توان برای به اشتراک گذاشتن اتصال اینترنت کامپیوتر شما با هر کس دیگری داخل شبکه استفاده کرد. اگر فقط یک کامپیوتر از طریق مودم مستقیماً اتصال اینترنتی داشته باشد، همان کامپیوتر می تواند از طریق شبکه داخلی، کانکشن اینترنت خود را برای بقیه هم به اشتراک بگذارد تا بقیه از آن استفاده کنند.

دسترسی به بانک اطلاعاتی

خیلی از شبکه ها، به خصوص شبکه‌های بزرگ یک بانک اطلاعاتی مشترک بین تمامی کاربران دارند که لازم است بین همه آنها به صورت همزمان به اشتراک گذاشته بشود. بر فرض مثال تصور کنید وقتی هر نوع عملیات بانکی انجام می دهید، اطلاعات مربوط به آن در بانک اطلاعاتی و دیتابیس شما ذخیره می شود و هر شعبه در هر قسمت دیگر از کشور می تواند همزمان به دیتابیس شما دسترسی داشته باشد.

برقراری تماس در شبکه (Network)

مورد دیگری که عنوان مزایای شبکه (Network)  می توان از آن نام برد، ابزارهای ارتباطی است که بین افراد و شبکه‌ها مورد استفاده قرار می گیرد. مثل تماس‌های تصویری، تماس های صوتی داخل شبکه، پیغام دادن و خیلی از کاربردهایی که اکثر شما این روزها روی موبایل ها یا کامپیوتر هایتان از آن ها استفاده می کنید.

دسته بندی شبکه ها بر اساس موقعیت جغرافیایی

دسته بندی شبکه ها از نظر مسافت یا محیطی که پوشش می دهند و نوع کار بردشان متفاوت است.

به نحوه قرار گیری کامپیوترها در داخل شبکه و ارتباط آن ها و ترسیم قرار گیری تجهیزات در شبکه سازمان را توپولوژی می گویند.

۷-    توپولوژی درختی (Tree)

توپولوژی خطی : توپولوژی خطی ساده ترین توپولوژی شبکه است. کامپیوترهای موجود در شبکه به یک کابل مرکزی، که bus  نامیده می شوند ، متصل می گردند. یا به تعریفی ساده تر همه کامپیوترها پشت سر همدیگر در یک خط، توسط کابل شبکه به یکدیگر متصل می شوند. کابل کشی شبکه باس یا خطی به دو صورت انجام می گردد : در شبکه اترنت ضخیم ، کامپیوترها توسط یک کابل مجزای کوچکتر به نام AUI (کابل گیرنده/ فرستنده) به یک کابل یکسره کواکسیال بزرگتر متصل می شوند.

شبکه های اترنت نازک از تکه های جدا از هم کابل نازکتری استفاده شده  که در آن هر قطعه کابل، کامپیوتری را نیز به کامپیوتر کنار خود متصل می کند. مزایای شبکه خطی : ۱-   میزان کامپیوترها کم ، در نتیجه هزینه راه اندازی پایینی را در بهر می گیرد. ۲-    نیاز به تجربه کمی برای پیاده سازی آن دارد . معایب شبکه خطی : ۱-    تمام سیستم ها توسط یک کابل به هم متصل می گردد یعنی اگر قسمتی از کابل دچار مختل شود کل شبکه از کار می افتد.

۲-     شبکه خطی سرعت پایین تری نسبت به شبکه های دیگر دارد.

توپولوژی ستاره ای : توپولوژی ستاره ای از یک وسیله مرکزی برای کابل کشی استفاده می شود که هاب (Hub)* یا تمرکز دهنده (CONECTRATOR)   (دستگاهی که به تعدادی دستگاه، کم‌ سرعت اجازه می‌دهد تا از یک خط مخابراتی بسیار سریع بهره ببرند) نامیده می شود.

مزایای توپولوژی ستاره ای : ۱-    قطع شدن یک کابل باعث می شود کل ارتباطات  شبکه قطع گردد.

۲-    عیب یابی در توپولوژی ستاره ای آسان تر می باشد.

۳-    توپولوژی ستاره ای سرعت بالایی نسبت به توپولوژی خطی دارد.

معایب توپولوژی ستاره ای : ۱-    به دلیل استفاده از کابل زیاد و سوییچ در توپولوژی ستاره ای، دارای هزینه بالایی می باشند.

توپولوژی شبکه حلقوی : توپولوژی حلقوی نوعی شبکه محلی است ، که کامپیوترها را  در یک حلقه بسته به یکدیگر متصل می کند. در توپولوژی حلقوی وقتی حلقه ای  پیام را دریافت کرد، اول نشانی مقصد بررسی می کند،  اگر آدرس پیام با آدرس حلقه برابر باشد گره پیام را می پذیرد در غیر اینصورت سیگنال را از ابتدا تولید و پیام را برای حلقه  بعدی ارسال می کند.

مزایای توپولوژی RING: –    کم بودن کابل که در این نوع شبکه حلقوی استفاده می شود. –    مناسب جهت استفاده از فیبر نوری ( استفاده از فیبر نوری باعث بالا رفتن نرخ سرعت انتقال اطلاعات در شبکه است)

معایب توپولوژی حلقوی : –    اختلال در توپولوژی حلقوی باعث می شود، کل شبکه مختل گردد. –    تغییر در ساختار شبکه مشکل می باشد.

دانشپذیران بعد از گذران دوره آموزش  network+ می توانند  به حوزه های زیر تسلط داشته  باشند:

–    آشنایی با انواع شبکه ها و  تشخیص تجهیزات سخت افزاری شبکه و نحوه کار با آن ها

–    آشنایی با انواع استانداردهای شبکه

–    توانایی نصب تجهیزات شبکه

– کابل کشی و اتصال کانکتورهای شبکه (Connector  قطعاتی هستند که معمولا برای اتصال بخش های مختلف مدارات به کار میرند)

–    متصل کردن کامپیوترها و انجام تنظیمات سخت افزاری و نرم افزاری شبکه

–    اشتراک چاپگرها در شبکه

–    عیب یابی شبکه و آشنایی با اصول عیب یابی شبکه

–    آشنایی با انواع پروتکل های شبکه کامپیوتری

انواع شبکه بر اساس رسانه ارتباطی

شبکه سیمی

همانطور که از اسم آن مشخص است، در این نوع شبکه ‌های کامپیوتری برای اتصال دستگاه های شبکه از رسانه های فیزیکی مثل سیم مسی، سیم زوج به هم تابیده یا کابل های فیبر نوری استفاده می شود. کابل های فیبر نوری، پهنای باند بیشتری دارند و سرعت انتقال آنها بالاتر است.

شبکه بی سیم

در این نوع شبکه ها برای اتصال دستگاه ها و کامپیوترها به جای سیم از اتصالات فرکانس رادیویی استفاده می شود. تلفن های همراه، حسگرهای بی سیم، ریموت کنترل تلویزیون و گیرنده های دیسک ماهواره ای نمونه هایی از دستگاه های بی سیم هستند.

انواع شبکه بر اساس نوع ارتباط

شبکه point to point

در این شبکه، بین هر دو گره ارتباط خصوصی و مستقیمی وجود دارد که همین ویژگی باعث می شود به امنیت ارتباطات بالا باشد و نیازی به رمزگذاری نباشد. تماس تلفنی یک نمونه رایج از این نوع شبکه ‌های کامپیوتری است. با این نوع ارتباط، در یک شبکه عمومی امکان انتقال ترافیک خصوصی فراهم می شود. وجود لینک اختصاصی باعث می شود که کل پهنای باند مخصوص دو لینک باشد و امنیت و حریم خصوصی به طور کامل حفظ شود.

شبکه Multipoint

در این نوع شبکه، کانال ارتباطی بین چند دستگاه یا گره به اشتراک گذاشته می شود. استفاده چند گره از ظرفیت کانال ارتباطی باعث می شود که بهره وری پهنای باند به حداکثر برسد. نحوه ارسال داده یا فایل به این صورت است که یک فرستنده وجود دارند و چند گیرنده که همه گیرنده ها به صورت اشتراکی به این داده ها دسترسی دارند و فاصله معیاری برای دریافت داده نیست. مشترک بودن کانال ارتباطی باعث کاهش امنیت و حریم خصوصی می شود.

شبکه Broadcast

در این نوع شبکه ‌های کامپیوتری، یک کانال ارتباطی وجود دارد و یک کامپیوتر نقش ارسال بسته را برعهده دارد و کامپیوترهای دیگر موجود در شبکه آن را دریافت می کنند. البته، بسته دارای آدرس گیرنده است و هر کامپیوتر موقع دریافت بسته آدرس را بررسی می گیرد و در صورت مطابقت، آن را تحویل می گیرد. این نوع شبکه ‌های کامپیوتری معمولاً کوچک و محلی هستند.

انواع شبکه بر اساس معماری

• معماری کلاینت – سرور

در این معماری یک کامپیوتر به عنوان سرور عمل می کند که کارایی بالایی دارند و ذخیره داده ها، دسترسی کاربران، درایور دیسک، چاپگرها یا ترافیک شبکه تحت مدیریت سرور است. در این نوع شبکه ها، سرور به عنوان نقطه مرکزی عمل می کند و بقیه کامپیوترها (کلاینت ها) به آن وصل می شوند و با ثبت درخواست، سرویس یا داده های درخواستی خود را از سرور دریافت می کنند.

• معماری همتا به همتا (Peer to Peer)

به کامپیوترهای با قابلیت ها و تنظیمات مشابه، همتا گفته می شود. در این نوع معماری، کامپیوترهای همتا از طریق اینترنت به همدیگر وصل می شوند. برای انتقال داده، نیازی نیست که یک کامپیوتر به عنوان سرور عمل کند، هر فایل و داده ای مستقیماً بین سیستم های موجود در شبکه می تواند به اشتراک گذاشته شود یعنی هر کامپیوتری می تواند سرور یا کلاینت باشد.

معماری ترکیبی

همانطور که از اسم آن مشخص است، این معماری ترکیبی از مدل سرور-کلاینت و همتا به همتا است.

انواع شبکه های کامپیوتری

یکی دیگر از راه های دسته بندی شبکه های کامپیوتری این است که آن ها را بر اساس مقیاس و یا دامنه آن ها دسته بندی کنیم. صنعت شبکه تقریباً به هر نوع طراحی، به عنوان نوعی شبکه منطقی اشاره دارد. انواع متداول شبکه های منطقه ای شامل موارد زیر هستند:

هر یک از این شبکه ها، تعریف و خصوصیات خاص خود را دارد که شما با توجه به محیطی که می خواهید در آن شبکه راه اندازی کنید، باید آن را انتخاب کنید.

LAN-WAN ، دو مدل از شبکه های قدیمی و پر استفاده هستند، در حالی که اکثر شبکه های دیگر با پیشرفت تکنولوژی یکی پس از دیگری پدید آمدند.

LAN: شبکه محلی

در شبکه های LAN ، سیستم ها با فاصله های نسبتا کمی در کنار هم قرار گرفته اند و تشکیل شبکه محلی داده اند. یک ساختمان اداری، مدرسه یا خانه معمولاً دارای یک شبکه محلی است، اما بعضی اوقات یک ساختمان شامل چند شبکه کوچک LAN (شاید یک اتاق و در هر اتاق) باشد و گهگاهی یک شبکه محلی از گروه های اطراف آن استفاده می کند. در شبکه TCP / IP، معمولا از شبکه لن استفاده می شود اما نه در همه موارد آن. علاوه بر کار کردن در یک فضای محدود، شبکه های LAN نیز به طور معمول متعلق به یک شخص یا سازمان مجزا، کنترل و اداره می شوند. آنها همچنین تمایل دارند از فناوری های خاصی برای اتصال مثلا در درجه اول اترنت و توکن رینگ استفاده کنند.

 

WAN: شبکه گسترده

همان طور که از نام این شبکه مشخص می باشد در این مدل شبکه فاصله بین سیستم ها می تواند زیاد هم باشد. اینترنت نیز، یک شبکه گسترده می باشد که سرتا سر کره زمین را فرا گرفته است. شبکه WAN از لحاظ جغرافیایی شامل مجموعه ای از LAN های پراکنده است. یک دستگاه شبکه به نام روتر، LAN ها را به یک WAN متصل می کند. در شبکه IP، روتر هم یک آدرس LAN و هم یک آدرس WAN را حفظ می کند. WAN از چند طریق با LAN تفاوت دارد. اکثر شبکه های جهانی (مانند اینترنت) متعلق به هیچ سازمانی نیستند بلکه تحت مالکیت و مدیریت مشترک و توزیع شده هستند. WAN ها برای اتصال در مسافت های طولانی تر، از فناوری هایی مانند ATM Frame Relay و X.25 استفاده می کنند.

LAN، WAN و شبکه های خانگی

اقامتگاه ها واکثر شبکه های خانگی معمولاً از یک LAN استفاده می کنند و از طریق ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP) با استفاده از یک مودم به شبکه WAN متصل می شوند. ISP یک آدرس WAN IP را به مودم ارائه می دهد و همه رایانه های موجود در شبکه خانگی از آدرس های IP LAN استفاده می کنند (که به آن آدرس IP خصوصی نیز می گویند). همه رایانه های موجود در شبکه خانگی می توانند به طور مستقیم با یکدیگر ارتباط برقرار کنند اما برای رسیدن به ISP و فراتر از آن باید از طریق یک دروازه شبکه مرکزی و به طور معمول از یک روتر، عبور کنند.

انواع دیگر شبکه های کامپیوتری

در حالی که LAN و WAN تقریباً محبوب ترین ها از بین شبکه های ذکر شده هستند، ممکن است شما برای استفاده به این شبکه ها نیز مراجعه کنید:

Wireless Local Area Network:

LAN مبتنی بر فناوری شبکه بی سیم (Wi-Fi).

Metropolitan Area Network:

شبکه ای که مساحت فیزیکی بزرگتر از LAN دارد اما از WAN کوچکتر است مانند یک شهر. این شبکه معمولاً توسط یک نهاد واحد مانند نهاد دولتی یا شرکت بزرگ اداره می شود.

 

Campus Area Network:

شبکه ای که چندین LAN دارد اما از یک MAN کوچکتر است، مانند دانشگاه یا محیط های تجاری محلی.

 

Personal Area Network:

شبکه ای که یک فرد را احاطه کرده است و برای آن فرد است. PAN بی سیم (WPAN) ممکن است بین دستگاه های بلوتوث ایجاد شود.

 

Storage Area Network:

سرورها را از طریق فناوری مانند فیبر به دستگاههای ذخیره داده متصل می کند.

 

System Area Network:

(همچنین به آن شبکه ناحیه Cluster یا CAN نیز گفته می شود): رایانه های با کارایی بالا و دارای اتصالات پر سرعت را در پیکربندی خوشه پیوند می دهند.

IP چیست؟

IP (آی پی) که آن را IP address هم می گویند مخفف عبارت Internet Protocol address یا آدرس های پروتکل اینترنت است که به صورت یک سری اعداد باقاعده به هر وسیله ای (به طور مثال سرورها، کامپیوترهای شخصی، دستگاه های تلفن همراه و…) که به شبکه (Network) متصل شود اختصاص داده می شود، IP در واقع یک شماره شناسایی یکتا برای برقراری یک ارتباط تحت شبکه است که با آن دستگاه های مختلف از هم بازشناخته می شوند، به عبارتی هر دستگاه در هر شبکه باید یک IP یکتا داشته باشد که این شبکه می تواند خصوصی (مانند کامپیوترهای حاضر در شبکه محلی یک شرکت) یا عمومی (مانند دستگاه های متصل به شبکه جهانی وب) باشد.

آدرس مک لایه پیوند داده

یک آدرس مک درون هر کارت واسط شبکه به شکل توکار قرار گرفته است. آدرسی که انتظار می‌تواند منحصر به فرد و مخصوص همان کارت واسط شبکه باشد. آدرس مک یک مقدار ۴۸ بیتی است که به صورت اعداد هگزا که با دو نقطه از یکدیگر جدا می‌شوند نوشته می‌شود. مثال زیر نمونه‌ای از یک آدرس مک است.

۰۰:۶۰:۸C:00:54:99

گره‌ها روی یک شبکه محلی با استفاده از آدرس‌های مک یکدیگر را پیدا می‌کنند.

آدرس آی‌پی در لایه شبکه

یک آدرس IP تقریبا به هر رابط یا به عبارت دقیق‌تر به هر گره متصل به شبکه تخصیص داده می‌شود. هر کامپیوتر یا دستگاهی برای آن‌که بتواند به اینترنت متصل شود به آدرس IP نیاز دارد. آدرس IP کمک می‌کند تا دستگاه‌های متصل به اینترنت را شناسایی کنیم. برنامه‌های کاربردی همچون مرورگرهای وب می‌توانند آدرس‌های IP را بازیابی و ذخیره کنند، اما در زمان مسیریابی، یک آدرسIP تنها در لایه شبکه استفاده می‌شود.

انواع آدرس‌های IP

در حال حاضر دو نوع آدرس IP به شرح زیر وجود دارد:

IPv4 : نسخه چهارم پروتکل اینترنت (IPv4) سرنام (Internet Protocol version 4) دارای آدرس‌های ۳۲ بیتی است که در قالب چهار مقدار اعشاری که در گروه‌های هشت‌یایی شبیه به ۹۲٫۱۰۶٫۵۰٫۲۰۰ قرار دارند نوشته می‌شوند. هر گروه هشت‌تایی در مبنای دودویی نوشته می‌شود که دقیقا ۸ بیت است. به‌طور مثال مقدار ۹۲ در فرمت دودویی برابر با ۰۱۰۱ ۱۱۰۰ است.

نکته: یک مقدار باینری به سیستمی اشاره دارد که بر مبنای صفرها و یک‌ها کار می‌کند. این سیستم که به مبنای دودویی شهرت دارد پایه و اساس هر محاسبه‌ای بوده و شما به عنوان یک کارشناس شبکه مجبور هستید اطلاعات دقیقی در ارتباط با آن به دست آورید.

IPv6 : در نسخه ششم پروتکل اینترنت (IPv6) سرنام Internet Protocol version 6 مقادیر ۱۲۸ بیتی هستند و در بلوک‌های هشت‌گانه با اعداد هگزا نوشته می‌شوند. مثال زیر نمونه‌ای از یک آدرس مبتنی بر پروتکل نسل ششم است.

‌‌۲۰۰۱:۰DB8:0B80:0000:0000:00D3:9C5A:00CC

نکته: یک مقدار هگزادسیمال (عدد هگزا خوانده می‌شود) که به آن مبنای شانزده گفته می‌شود، اعداد را به شکل متفاوتی نشان می‌دهد. در مبنای ۱۶ اعداد از مقدار ۰ تا ۹ به شکل عادی نوشته شده اما از مقدار ۱۰ به بعد از کاراکترهای A تا F برای نمایش آن‌ها استفاده می‌شود.

۰, ۱, ۲, ۳, ۴, ۵, ۶, ۷, ۸, ۹, A, B, C, D, E, F

دقت کنید مبنای هگزا نیز یکی دیگر از مبناهای مهمی است که باید اطلاعات جامعی در ارتباط با آن به دست آورید.

 

پروتکل پیکربندی پویای میزبان (DHCP)

آدرس‌های IP ایستا به شکل دستی از سوی مدیر یک شبکه تنظیم می‌شوند، در حالی که سرور پروتکل پیکربندی پویای میزبان هر زمان دستگاهی به شبکه متصل شود، مسئولیت تخصیص آدرس‌های IP پویا را عهده‌دار است. از آن‌جایی که فرآیند تخصیص آدرس‌های IP پویا به شکل ایستا فرآیند پیچیده و مشکلی است و مدیریت آن‌ها نیز به سختی انجام می‌شود، بیشتر مدیران شبکه تصمیم می‌گیرند از تکنیک تخصیص پویای خودکار استفاده کنند.

TCP/IP مهمترین پروتکل ارتباطی در شبکه های کامپیوتری و به ویژه شبکه اینترنت می باشد. در اینترنت پروتکل های مختلفی وجود دارد که هر یک وظیفه خاص خود را انجام می دهند.  تعدادی از این پروتکل ها را از جمله HTTP، HTTPS، FTP، TLS، SSH و…نام دارند. پروتکل ها با توجه به تعریفی که در کتاب پروفسور تنن باوم به نام شبکه های کامپیوتری آمده است به قوانین و روال هایی که برای برقراری ارتباطات مورد استفاده قرار می گیرند اطلاق می شود. اما در زبان عامیانه پروتکل یک زبان مشترک بین سیستم های کامپیوتری است که آنها را قادر می سازد بتوانند با همدیگر تبادل اطلاعات داشته باشند.

 

TCP/IP مخفف Transmission Control Protocol / Internet Protocol می باشد. معنی لغوی آن یعنی پروتکل کنترل انتقال / پروتکل اینترنت می باشد. TCP/IP پروتکل اولیه ارتباط به اینترنت است. پس دلیل اهمیت این پروتکل اینجا مشخص می شود. بدون TCP/IP عملاً اینترنتی هم وجود ندارد!

در شبکه اینترنت اطلاعات (داده ها) به بسته های کوچکی به نام Packet تقسیم بندی میشوند. سپس Packet ها از طریق شبکه منتقل می شوند در اینجا کار IP آن است که آنها را به میزبان راه دور منتقل کند. TCP در انتهای دیگر بسته ها را دریافت و وجود خطاها را بررسی میکند اگر خطایی رخ داده باشد TCP میتواند ارسال مجدد بسته بخصوص را درخواست نماید. بعد از اینکه تمام بسته ها به درستی دریافت شدند، TCP از شماره توالی برای ساختن مجدد پیام اصلی استفاده میکند.

به عبارت دیگر کار IP انتقال داده های خام Packet ها از یک مکان به مکان دیگر است. کار TCP کنترل امور و تضمین صحت داده هاست.

مدل شبکه TCP/IP پروتکل های خود را در ۴ لایه دسته بندی کرده است که از پایین به بالا عبارتند از:

Network Interface / Access: پروتکل هایی مانند Ethernet و PPP در این لایه قرار دارند. این لایه پایین ترین سطح انتقال اطلاعات را بر عهده دارد و امکاناتی برای تبادل اطلاعات از طریق سخت افزار شبکه را فراهم می آورد.

Internet: پروتکل هایی مانند ICMP ،IPv4 و IPv6 در این لایه قرار دارند. این لایه مکانیزم هایی برای ارتباطات بین سیستمی، کنترل مسیر یابی پیغام ها، چک کردن صحت (validity checking) و ترکیب و تجزیه header پیغام ها را فراهم می آورد.

Transport: پروتکل هایی مانند TCP و UDP در این لایه قرار دارند. این لایه سرویس انتقال پیغام ها بین برنامه هایی که برروی سیستم های remote قرار دارند را فراهم می سازد.

Application: پروتکل هایی مانند DHCP ، DNS، FTP ، HTTP ، IMAP در این لایه قرار دارند. این لایه بالاترین سطح سرویس های اینترنت برای انتقال اطلاعات را فراهم می سازد (با استفاده از سرویس های لایه های پایین تر) و باعث می شوند ما براحتی با سرویس های لایه های پایینی کار کنیم.

 

 

گرچه این پروتکل برای ارتباط اینترنت طراحی شده است ولی امروزه در اکثر شبکه های خصوصی نیز از TCP/IP به عنوان پروتکل اصلی استفاده می شود.

در انتهای دوره NETWORK+ دانشجویان قادر خواهند بود:

•          اصول شبکه های کامپیوتری را تشریح کنند.
•  اصول انتقال اطلاعات، محیط فیزیکی و دستگاههای ارتباطی شبکه های کامپیوتری را تشریح نمایند.
•  از مدل OSI  استفاده کند و معماری های Ethernet , Token Ring, FDDI  و بی سیم را درک کنند.
•  پروتکل های مهم شبکه های کامپیوتری مانند TCP/IP    و سرویس های آن را فرا گیرد.
•  با پروتکل های قدیمی تر شبکه های کامپیوتری مثل IPX/SPX , Apple Talk  آشنا شود.
•  پایه های ساختاری LAN  را درک کند.
•  اصول Disaster Protection / Recovery را بیاموزد.
•  روش های عیب یابی و رفع عیب شبکه های کامپیوتری را بیاموزد و به کار بندد.

  سرفصل های network +

• مفاهیم و اصول شبکه

 تاریخچه شبکه

 تعریف شبکه (Internet-Intranet-Extranet)

 دلایل استفاده از شبکه

 نکات مهم قبل از راه اندازی شبکه

 انواع شبکه فیزیکی (LAN-WAN-MAN )

 انواع شبکه منطقی(Domain –Workgroup )

 پارامترهای موجود در شبکه

 معرفی انواع نسخه های مایکروسافت بررای استفاده در شبکه

   کارت شبکه و معرفی آدرس فیزیکی و پارامتر های کارت شبکه

•  انواع توپولوژی شبکه

 تعریف توپولوژی

 انواع توپولوژی (خطی-ستاره ای–حلقوی–مش–ترکیبی-بی سیم)

 معرفی انواع کابل ها (UTP-STP-SSTP-FTP-SFTP)

 معرفی ارتباطات موجود درشبکه (Unicast-Multicast-Broadcast)

 تفاوت هاب و سوییچ

 انتقال انواع سیگنال(Simplex-Full Duplex-Half Duplex)

 استاندارد IEEE 802

•  کابل کشی شبکه

 انواع کابل کشی (روکار- توکار)

 نحوه پانچ کردن کانکتورهای Rj-45

 معرفی (Rack– داکت– کیستون- Cable Stripper – Patch Cord –Punch Down – کوپلر RJ-45 – پریز شبکه – Fluke Test)

•          فیبر نوری

 تاریخچه فیبر نوری

 انواع فیبر نوری

 اجزای مختلف فیبر نوری

 کانکتورهای مورد استفاده در فیبر نوری

 انواع کابل های فیبر نوری از نظر کاربردی

 معرفی تجهیزات فیبر نوری (پچ پنل – پچ کورد – آداپتور فیبر نوری – فیوژن)

Internet Protocol (IP) 

معرفی و تعریف IP

انواع کلا س های IP

تعریف بسته(Packet)

تقسیم بندی IP  از نظر نوع استفاده (Public- Private )

تعریف مفهوم Subnet Mask

معرفی ابتدایی IP v6  و دلیل پیدایش آن

معرفی فرمان های TCP/IP  (Ping – Ipconfig)

نحوه اختصاص دادن IP  به کامپیوتر(کارعملی)

معرفی APIPA

• معرفی انواع تجهیزات ارتباطی شبکه

 Hub

 انواع سوییچ

 Router

 Bridge

Modem

• انواع روش های دسترسی (Access Method)

 CSMA/CD

 CSMA/CA

 Token Ring

 Demand Priority

•  سیستم عامل تحت شبکه (NOS)

 قابلیت های سیستم عامل های تحت شبکه

 Multiuser-

 Security-

 Multiprocessing-

 Multitasking-

 Application Support-

 Network Capabilities Interoperability-

•  شبکه های بی سیم

 انواع شبکه های بی سیم

 معرفی استاندارد های شبکه بی سیم

 توپو لوژی های استفاده شده در شبکه های بی سیم

 امنیت شبکه های بی سیم

•  انواع ساختار WAN

 معرفی سرویس های ارتباطی در WAN

 تعریفLease Line

 معرفی و تعریف سرویس هایی مانند PSTN-ISDN-DSL-ADSL-E-T-FDDI

•  مدل OSI
•  انواع پروتکل ها و امکان دسترسی از راه دور

 تعریف پروتکل

 معرفی Network Protocol

 معرفی Dial Up Protocol

 معرفی Authentication Protocol

 معرفی نمونه هایی از پروتکل های لایه Application

•  امنیت شبکه

 تعریف امنیت شبکه و فایروال

 معرفی پورت

 مفهوم پورت باز

معرفی ابتدایی از نمونه هایی از حملات رایج

• معرفی بعضی از  سرویس های شبکه

 DHCP Server

 DNS server

 Web Server

 Print Server

 Mail server